ดูเพิ่ม: แพ้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *beːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨻᩯ (แพ), เขิน ᨻᩯ (แพ), ลาว ແພ (แพ), ไทลื้อ ᦶᦗ (แพ), ไทใหญ่ ပႄး (แป๊), ไทใต้คง ᥙᥥᥰ (เป๊), พ่าเก ပေ (เป), อาหม 𑜆𑜦𑜧 (เป); เทียบจีนยุคกลาง (MC beaj), ไหลดั้งเดิม *ɓəj

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

แพ

  1. ไม้ไผ่หรือซุงเป็นต้นที่ผูกมัดเรียงติดกันมากสำหรับใช้เป็นพาหนะทางน้ำ หรือล่องมาขาย
    แพไม้ไผ่
    แพซุง
    แพหยวกกล้วย
  2. โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ติดเนื่องกันเป็นตับอย่างแพ
    ธูปแพเทียนแพ
    สวะลอยเป็นแพ
  3. เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในน้ำหรือเรือนเช่นนั้นที่ยกเอามาปลูกบนบกว่า เรือนแพ

คำลักษณนาม

แก้ไข

แพ

  1. เรียกของที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
    ธูป 3 แพ
    ข้าวเม่าทอด 2 แพ