ดูเพิ่ม: สวม

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ซ่วม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsûuam
ราชบัณฑิตยสภาsuam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sua̯m˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəmꟲ¹ (ห้อง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ส้วม (ห้องนอน), ภาษาลาว ສ້ວມ (ส้วม, ห้อง; ห้องนอน), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥛᥳ (สู๎ม, ห้อง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง suemj(ห้อง), ภาษาจ้วง suemj(ห้อง)

คำนาม

แก้ไข

ส้วม

  1. (ห้อง~) สถานที่ที่สร้างไว้สำหรับถ่ายอุจจาระปัสสาวะโดยเฉพาะ มักทำเป็นห้อง
  2. อุปกรณ์สำหรับใช้ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ[1]
    มูลนิธิซิเมนต์ไทยแจกส้วมกระดาษให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม
คำพ้องความ
แก้ไข
(สถานที่ฯ): ดูที่ อรรถาภิธาน:ส้วม

คำกริยา

แก้ไข

ส้วม

  1. (ภาษาปาก) ถ่ายอุจจาระ[1]
    คุณยายไม่ส้วมมา 3 วันแล้ว

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ส้วม

  1. (เลิกใช้) เอามือทั้ง 2 ข้างโอบรัดเข้าไว้ในวงแขน เรียกว่า ส้วมกอด, สวม ก็ว่า

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 107.

ภาษาอีสาน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəmꟲ¹ (ห้อง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ส้วม (ห้องขับถ่าย), ภาษาลาว ສ້ວມ (ส้วม, ห้อง; ห้องนอน), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥛᥳ (สู๎ม, ห้อง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง suemj, ภาษาจ้วง suemj

คำนาม

แก้ไข

ส้วม

  1. ห้องนอน