หาม

ดูเพิ่ม: ห่าม และ ห้าม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หาม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hǎam
	ราชบัณฑิตยสภา	ham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/haːm˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *trwaːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน หาม, ลาว ຫາມ (หาม), คำเมือง ᩉᩣ᩠ᨾ (หาม), เขิน ᩉᩣ᩠ᨾ (หาม), ไทลื้อ ᦠᦱᧄ (หาม), ไทดำ ꪬꪱꪣ (หาม), ไทใหญ่ ႁၢမ် (หาม), ไทใต้คง ᥞᥣᥛᥴ (ห๋าม), อาหม 𑜍𑜪 (รํ), จ้วง ram, จ้วงแบบจั่วเจียง ham, แสก หร่าม

คำกริยา

หาม (คำอาการนาม การหาม)

1. (สกรรม) เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งห้อยกลางไม้หรือวางบนเปลเป็นต้น แล้วช่วยกันหิ้วหรือยกไป
2. (สกรรม) ช่วยกันยกหัวและท้ายพาไป

รากศัพท์ 2

ตัดมาจากเขมร ព្រហាម (พฺรหาม)

คำคุณศัพท์

หาม

1. รุ่ง, สว่าง, ฮาม ก็ว่า

คำสลับอักษร

• หมา, มหา

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /haːm˨˦/

คำนาม

หาม

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩣ᩠ᨾ (หาม)