สะเออะ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สะ-เออะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-ə̀
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-oe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sa˨˩.ʔɤʔ˨˩/^{(สัมผัส)}

สะเออะ (คำอาการนาม การสะเออะ หรือ ความสะเออะ)

(ภาษาปาก) เสนอหน้า เข้า ไป ใน สถานที่ที่ไม่สมควร เช่นในที่รโหฐาน เมื่อไม่มี หน้าที่เกี่ยวข้อง, เจ๋อ
สะเออะไปนั่งเก้าอี้ประธาน
(ภาษาปาก) เสนอหน้าพูด เป็นต้น โดยไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง
นายยังไม่ทันถาม ก็สะเออะรายงาน

สะเออะ