วอลเลย์บอล
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ volleyball
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น} | ว็อน-เล่-บ็อน | ว็อล-เล่-บ็อล | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɔn-lêe-bɔn | wɔl-lêe-bɔl |
ราชบัณฑิตยสภา | won-le-bon | wol-le-bol | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɔn˧.leː˥˩.bɔn˧/(สัมผัส) | /wɔl˧.leː˥˩.bɔl˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
วอลเลย์บอล
- (กีฬา) กีฬาอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายละ 6 คน แต่ละฝ่ายต้องใช้มือตีหรือตบลูกบอลข้ามตาข่ายโต้กันไปมา
- (ลูก~) ลูกบอลที่ใช้ในกีฬาดังกล่าว (คำลักษณนาม ลูก)