ลูกอ่อน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ลูก-อ่อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lûuk-ɔ̀ɔn
	ราชบัณฑิตยสภา	luk-on
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/luːk̚˥˩.ʔɔːn˨˩/^{(สัมผัส)}

ลูกอ่อน (คำลักษณนาม คน)

ลูก เล็ก ๆ ที่ยัง ไม่หย่า นม, เรียก พ่อ หรือ แม่ที่มีลูกเล็ก ๆ ยังไม่หย่านม ว่า พ่อลูกอ่อน แม่ลูกอ่อน
โดย ปริยายเรียกบุคคลที่ช่วย ตัวเองไม่ได้ ต้องมีผู้อื่น คอย ดูแล อย่าง ใกล้ชิด (มัก ใช้แก่ผู้สูงอายุ)
เวลานี้ไปไหนไม่สะดวก เพราะมีคุณยายเป็นลูกอ่อน ต้องคอยดูแลท่าน