ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์ แก้ไข

พระ +‎ ราช +‎ กำหนด; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ Emergency Decree, Royal Ordinance

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
พฺระ-ราด-ชะ-กำ-หฺนด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงprá-râat-chá-gam-nòt
ราชบัณฑิตยสภาphra-rat-cha-kam-not
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰra˦˥.raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥.kam˧.not̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

พระราชกำหนด (คำลักษณนาม ฉบับ)

  1. (กฎหมาย, เฉพาะไทย) รูปแบบของกฎหมายที่พระมหากษัตริย์ทรงตราขึ้นให้มีผลใช้บังคับไปพลางก่อนตามคำแนะนำของฝ่ายบริหาร เนื่องจากเป็นกรณีฉุกเฉินที่มีความจำเป็นเร่งด่วนเพื่อประโยชน์ในอันที่จะรักษาความปลอดภัยของประเทศ ความปลอดภัยสาธารณะ ความมั่นคงในทางเศรษฐกิจของประเทศ หรือป้องปัดภัยพิบัติสาธารณะ ตามเงื่อนไขที่กำหนดในรัฐธรรมนูญ พระราชกำหนดเมื่อได้รับความเห็นชอบจากรัฐสภาแล้วมีผลใช้บังคับเป็นพระราชบัญญัติ