กระต่าย
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | กฺระ-ต่าย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-dtàai |
| ราชบัณฑิตยสภา | kra-tai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.taːj˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະຕ່າຍ (กะต่าย), ภาษาไทลื้อ ᦂᦎᦻᧈ (กต่าย); เทียบภาษามอญ ဗတာဲ (พตาย), ภาษาไทใหญ่ ပၢင်တၢႆး (ปางต๊าย)
คำนาม
แก้ไขกระต่าย
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีน้ำตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus
คำพ้องความ
แก้ไขคำประสม
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมชนิดหนึ่ง
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขกระต่าย