แล

เนื้อหา

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แล
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɛɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	lae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɛː˧/

รากศัพท์ 1

คำกริยา

แล (คำอาการนาม การแล)

1. ดู, มอง

   สองตาก็ไม่อยากแล

   เหลียวซ้ายแลขวา

2. ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

แล

1. อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ, แร ก็ว่า

   กับข้าวทิ้งแลไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน

   ของวางแลไม่มีคนซื้อ

คำอนุภาค

แล

1. ทีเดียว, ฉะนี้, (มักใช้ในที่สุดประโยคหรือข้อความ หรือคำลงท้ายคำประพันธ์)

   ยมพะบาลจับผู้หญิงผู้ชายจำให้ขึ้นจำให้ลงหากันดั่งนั้นหลายคาบหลายคราลำบากนักหนาแล

   (ไตรภูมิ)

   ห่อนข้าคืนสม แม่แล ฯ

   (เตลงพ่าย)

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແລະ (และ), ภาษาไทลื้อ ᧞ (แหฺล), ภาษาไทใหญ่ လႄႈ (แล้), ภาษาอาหม 𑜎𑜦𑜧 (เล)

คำสันธาน

แล

1. รูปที่เลิกใช้ของ และ

   ให้ประกาศแก่พระราชวงศานุวงศ์แลข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายหน้าฝ่ายในแลราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกัน

   (ประกาศ ร. 4)

   ฝูงเทพยดาถือค้อนแลตระบองเทียรย่อมแก้วมณีรัตนะเป็นบริวาร

   (ไตรภูมิ)

ภาษาปักษ์ใต้

คำกริยา

แล (คำอาการนาม ก่านแล)

1. ดู, มอง