แล
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | แล | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɛɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | lae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɛː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
แล (คำอาการนาม การแล)
- ดู, มอง
- สองตาก็ไม่อยากแล
- เหลียวซ้ายแลขวา
- ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข
แล
คำอนุภาคแก้ไข
แล
- ทีเดียว, ฉะนี้, (มักใช้ในที่สุดประโยคหรือข้อความ หรือคำลงท้ายคำประพันธ์)
- ยมพะบาลจับผู้หญิงผู้ชายจำให้ขึ้นจำให้ลงหากันดั่งนั้นหลายคาบหลายคราลำบากนักหนาแล(ไตรภูมิ)
- ห่อนข้าคืนสม แม่แล ฯ(เตลงพ่าย)
รากศัพท์ 3แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແລະ (และ), ภาษาไทลื้อ ᧞ (แหฺล), ภาษาไทใหญ่ လႄႈ (แล้), ภาษาอาหม 𑜎𑜦𑜧 (เล)
คำสันธานแก้ไข
แล
- รูปที่เลิกใช้ของ และ
- ให้ประกาศแก่พระราชวงศานุวงศ์แลข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายหน้าฝ่ายในแลราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกัน(ประกาศ ร. 4)
- ฝูงเทพยดาถือค้อนแลตระบองเทียรย่อมแก้วมณีรัตนะเป็นบริวาร(ไตรภูมิ)
ภาษาปักษ์ใต้แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
แล (คำอาการนาม ก่านแล)
- ดู, มอง
คำพ้องความแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- “แล” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 10