หน้าม้า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		น่า-ม้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nâa-máa
	ราชบัณฑิตยสภา	na-ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/naː˥˩.maː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

หน้า +‎ ม้า (“สัตว์ชนิดหนึ่ง”)

คำนาม

หน้าม้า

1. ทรงผมที่ผมด้านหน้าปิดหน้าผากคล้ายผมของม้า

รากศัพท์ 2

หน้า +‎ ม้า (“ที่นั่งยาว”) หมายถึงที่นั่งแถวหน้าในการรับชมการแสดงต่าง ๆ ซึ่งผู้นั่งแถวหน้ามักถูกจ้างวานให้ตบมือหรือโห่ฮาตามคำสั่ง

คำนาม

หน้าม้า

1. ผู้ที่ทำเล่ห์เหลี่ยมเป็นเหมือนคนซื้อหรือคนเล่นการพนันเป็นต้น เพื่อเป็นสื่อจูงใจให้คนหลงซื้อหรือหลงเล่นการพนันด้วย
2. โดยปริยายใช้เรียกคนที่หากินในลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น