ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากบาลี สปน; เทียบสันสกฤต शपन (ศปน)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์สา-บาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎa-baan
ราชบัณฑิตยสภาsa-ban
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saː˩˩˦.baːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

สาบาน (คำอาการนาม การสาบาน)

  1. กล่าวคำปฏิญาณโดยอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน, ประเพณีเดิมจะต้องดื่มน้ำพระพุทธมนต์ น้ำเทพมนตร์ หรือ สุราผสมเลือดที่ผู้ร่วมกล่าวคำปฏิญาณกรีดให้หยดลงไปด้วย
    สาบานเป็นพี่น้องกัน
    เพื่อนร่วมสาบาน
  2. (กฎหมาย) กล่าวคำปฏิญาณตามลัทธิศาสนาหรือจารีตประเพณีแห่งชาติของตนว่า จะให้การตามสัตย์จริง