พยาน
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาเขมร ពេជ្ញញាណ (เพชฺญญาณ), จากภาษาบาลี วิชฺชญาณ (“ความรู้, ทักษะ”); จากภาษาสันสกฤต विज्ञज्ञान (วิชฺญชฺญาน)
รูปแบบอื่นแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | พะ-ยาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-yaan |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-yan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.jaːn˧/(ส) | |
| คำพ้องเสียง | พยาล | |
คำนามแก้ไข
พยาน
- หลักฐานเครื่องพิสูจน์ข้อเท็จจริง
- ผู้ที่รู้เห็นเหตุการณ์หรือข้อเท็จจริงที่ใช้เป็นหลักฐานเครื่องพิสูจน์ได้
คำสืบทอดแก้ไข
- → ไทใหญ่: ၽျၢၼ်း (ผฺย๊าน)