ศรี

ดูเพิ่ม: ศร. และ ศิร

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǐi
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/siː˩˩˦/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		สี สีห์

ยืมมาจากสันสกฤต श्री (ศฺรี); เทียบบาลี สิริ หรือ สิรี

ศรี

ศรี

ยืมมาจากเขมรกลาง ស្រី (สฺรี), ស្រីយ (สฺรีย), ស្រិយ (สฺริย), ឝ្រី (ศฺรี), ឝ្រិ (ศฺริ), ឝ្រីយ (ศฺรีย, “ผู้หญิง”), จากสันสกฤต स्त्री (สฺตฺรี, “ผู้หญิง; ภรรยา”)

ศรี

ศรี

(ร้อยกรอง) ใช้แก่คน
พระปิตุราชมาตุรงค์ทรงพระสรวลเห็นสมควรคู่ครองกันสองศรี
(อภัย)