ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ *ច្រេន៑ (*จฺเรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ច្រេន៑ (จฺเรนฺ); -ญ ปนเปื้อนมากับคำยืมเขมรอื่นอย่าง เชิญ เผชิญ; ร่วมเชื้อสายกับเขมร ច្រើន (จฺเริน), ลาว ຈະເລີນ (จะเลีน) หรือ ຈະເຣີນ (จะเรีน)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

เจริญ

  1. ชื่อบุคคลชายหญิง

การใช้

แก้ไข

ชื่อนี้เป็นชื่อคนไทยที่ใช้ซ้ำกันมากที่สุด เป็นอันดับ 12[1]

อ้างอิง

แก้ไข