จำเริญ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ), ចំម្រេន៑ (จํมฺเรนฺ), ចម្រេន៑ (จมฺเรนฺ), ทั้งหมดแผลงมาจาก ច្រេន៑ (จฺเรนฺ); -ญ ปนเปื้อนมากับคำยืมเขมรอื่นอย่าง เชิญ เผชิญ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ចំរើន (จํเริน), ภาษาลาว ຈຳເລີນ (จำเลีน) หรือ ຈຳເຣີນ (จำเรีน)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | จำ-เริน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jam-rəən |
ราชบัณฑิตยสภา | cham-roen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕam˧.rɤːn˧/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
จำเริญ (คำอาการนาม การจำเริญ หรือ ความจำเริญ)