ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำอุทาน

แก้ไข

เจริญพร

  1. เป็นคำเริ่มที่ภิกษุสามเณรพูดกับสุภาพชน และเป็นคำรับ
    เจริญพร ญาติโยมทั้งหลายที่มาประชุมกันในวันอุโบสถครั้งนี้
    เจ้าพนักงานตำรวจถามหลวงพ่อว่า "จะไปวัดพระแก้วหรือท่าน" หลวงพ่อตอบว่า "เจริญพร"

คำกริยา

แก้ไข

เจริญพร

  1. (ภาษาปาก, สแลง) ด่า[1]
    เรื่องนี้ใครไปล้อป้าแกละก็ โดนเจริญพรจนหูอื้อ

ดูเพิ่ม

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. (2552). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต. ISBN 978-616-7073-04-0. หน้า 29.