ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบภาษาคำเมือง ᩋ᩠ᩅᨯ (อวด), ภาษาลาว ອວດ (อวด), ภาษาไทลื้อ ᦷᦀᧆᧈ (โอ่ด), ภาษาเขมร អួត (อัวต)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์อวด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงùuat
ราชบัณฑิตยสภาuat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔua̯t̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

อวด (คำอาการนาม การอวด)

  1. สำแดงให้รู้เห็น
    อวดฤทธิ์อวดเดช
  2. แสดงให้ปรากฏ
    อวดความสามารถ
  3. นำออกให้ดูให้ชม
    เอาของมาอวด
  4. ยกย่องต่อหน้าคน
    อวดว่าลูกตัวเก่ง
  5. แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้งที่มิได้มี
    อวดเก่ง
    อวดภูมิ

ลูกคำ

แก้ไข

ภาษาญัฮกุร

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

อวด

  1. อวด, แสดง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ʔɔːt

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

อวด

  1. เช็ด