ชม

ดูเพิ่ม: ชม., ชิม, ชี้ม, ชุม, ชุ่ม, และ ชูม

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

เทียบจีนยุคกลาง 諂 (MC trhjemX); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨩᩫ᩠ᨾ (ช็ม), เขิน ᨩᩫ᩠ᨾ (ช็ม), ลาว ຊົມ (ซ็ม), ไทลื้อ ᦋᦳᧄ (ชุม), ไทใหญ่ ၸူမ်း (จู๊ม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chom
	ราชบัณฑิตยสภา	chom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰom˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ชม (คำอาการนาม การชม)

1. (สกรรม) สรรเสริญ, ยกย่อง

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨩᩫ᩠ᨾ (ช็ม), ลาว ຊົມ (ซ็ม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chom
	ราชบัณฑิตยสภา	chom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰom˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ชม (คำอาการนาม การชม)

1. (สกรรม) ดู (ใช้ในที่สุภาพ)

   เชิญชมของในร้าน

2. (สกรรม) ดูเพื่อให้เกิดความเพลิดเพลินใจหรือชื่นใจ

   ชมสวน

   ชมนกชมไม้

คำนาม

ชม

1. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ชม

   ชมดง

   ชมตลาด

รากศัพท์ 3

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชอ-มอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chɔɔ-mɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	cho-mo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰɔː˧.mɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

ชม

1. อักษรย่อของ เชียงใหม่

ดูเพิ่ม

• ชม.