ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากเขมร សរសើរ (สรเสิร)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

สรรเสริญ (คำอาการนาม การสรรเสริญ หรือ ความสรรเสริญ)

  1. กล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือเทิดทูน, สรเสริญ ก็ใช้
    สรรเสริญพระพุทธคุณ
  2. กล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอคุณความดี
    สรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ