สัตว์ฟันแทะ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สัตว์ +‎ ฟัน +‎ แทะ; แปลมาจาก rodent

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สัด-ฟัน-แทะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàt-fan-tɛ́
	ราชบัณฑิตยสภา	sat-fan-thae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sat̚˨˩.fan˧.tʰɛʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

สัตว์ฟันแทะ (คำลักษณนาม ตัว)

1. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใช้ฟันแทะ อยู่ในอันดับที่มีหนู, หนูหริ่ง, กระรอก, แฮมสเตอร์, เม่น และสัตว์ชนิดอื่นที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน เป็นอันดับสัตว์ที่ไม่เหมือนสัตว์ในอันดับอื่นเพราะไม่มีฟันเขี้ยวและมีฟันตัดที่แข็งแรงซึ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ อยู่ตลอดเวลา เป็นอันดับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใหญ่ที่สุด

คำแปลภาษาอื่น

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใช้ฟันแทะ

• ดัตช์: knaagdier (nl) ก. (กนาฅเดียร์)
• อังกฤษ: rodent (en) (โรดินต์)