ภาษาไทยแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์สน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǒn
ราชบัณฑิตยสภาson
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/son˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงสณฑ์

รากศัพท์ 1แก้ไข

คำนามแก้ไข

สน

  1. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา (Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (P. kesiya Royle ex Gordon) ในวงศ์ Pinaceae, ทั้ง 2 ชนิดนี้ สนเขา ก็เรียก; สนหางกระรอก (Dacrydium elatum Blume) ในวงศ์ Cupressaceae; สนฉำฉา หรือ สนญี่ปุ่น [Podocarpus macrophyllus (Thunb.) D. Don] ในวงศ์ Podocarpaceae; สนทราย หรือ สนสร้อย (Baeckea frutescens L.) ในวงศ์ Myrtaceae; สนทะเล (Casuarina equisetifolia J.R. et G. Forst.) ในวงศ์ Casuarinaceae เป็นต้น

รากศัพท์ 2แก้ไข

คำกริยาแก้ไข

สน (คำอาการนาม การสน)

  1. ร้อยด้วยเชือกหรือด้ายเป็นต้น
    สนเข็ม
    สนตะพาย

รากศัพท์ 3แก้ไข

ตัดทอนจาก of สนใจ

คำกริยาแก้ไข

สน (คำอาการนาม การสน)

  1. (ภาษาปาก) สนใจ, ตั้งใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใดหรือเรื่องใดเป็นพิเศษ, ใฝ่ใจ ใคร่รู้ ใคร่เห็น
    พวกเราจะไปดูหนังกัน สนไหม

รากศัพท์ 4แก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์สอ-นอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̌ɔ-nɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาso-no
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔː˩˩˦.nɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนามแก้ไข

สน

  1. อักษรย่อของ สกลนคร

ดูเพิ่มแก้ไข