สิน

ดูเพิ่ม: สน, สน., สัน, สัน., สั่น, สั้น, สิ้น, สี่น, สูน, และ ส้น

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǐn
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	sin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sin˩˩˦/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศิลป์ สิญจน์ สินธุ์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 錢 (MC dzjen, “เงินตรา”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩥ᩠ᨶ (สิ‍น), ลาว ສິນ (สิน), ไทลื้อ ᦉᦲᧃ (สีน), ไทใหญ่ သိၼ် (สิน)

สิน

สิน (คำอาการนาม การสิน)