บ่า
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | บ่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bàa |
| ราชบัณฑิตยสภา | ba | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baː˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.baːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷ᩵ᩤ (บ่า), ภาษาลาว ບ່າ (บ่า), ภาษาไทใหญ่ မႃႇ (ม่า) หรือ ဝႃႇ (ว่า), ภาษาอาหม 𑜈𑜡 (บา), ภาษาจ้วง mbaq; เทียบภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *qabaɣa (“บ่า”)
คำนาม แก้ไข
บ่า
- ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่
- โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- บ่าเสา
- บ่าเสื้อ
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaːᴮ
คำกริยา แก้ไข
บ่า
ภาษากฺ๋อง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /bà/
คำกริยา แก้ไข
บ่า