พราก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พฺราก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	prâak
	ราชบัณฑิตยสภา	phrak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰraːk̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *braːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ພາກ (พาก), ไทลื้อ ᦘᦱᧅ (ภาก), ไทใหญ่ ၽၢၵ်ႈ (ผ้าก), ไทใต้คง ᥚᥣᥐ (ผาก), จ้วงแบบจั่วเจียง pyag, จ้วง byag หรือ biek

คำกริยา

พราก (คำอาการนาม การพราก)

1. ทำให้จากไป, พาไปเสียจาก, ทำให้แยกออกจากกัน, (มักใช้เกี่ยวกับความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดของคนหรือของสัตว์บางชนิด)

   พรากลูกออกจากอกแม่

   พรากลูกนกลูกกา

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

พราก

1. อาการที่น้ำตาไหลออกมาก ๆ

   น้ำตาไหลพราก

ดูเพิ่ม

• พราก ๆ