นักบุญ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [näk̚˥.bũn˧]
- คำอ่านภาษาไทย: นัก-บุน
คำนาม แก้ไข
นักบุญ
- ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ
- (ศาสนาคริสต์) ผู้ที่ทำความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สำเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก
- ผู้ยินดีในการบุญ
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
(2) ผู้ที่ทำความดีไว้มากฯ
- อังกฤษ: saint
(3) ผู้ยินดีในการบุญ
- อังกฤษ: saint