โปรตีน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากอังกฤษ protein

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โปฺร-ตีน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bproo-dtiin
	ราชบัณฑิตยสภา	pro-tin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/proː˧.tiːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

โปรตีน

1. (ชีวเคมี, โภชนาการ) สารประกอบอินทรีย์เชิงซ้อนของไนโตรเจน มีโมเลกุลขนาดใหญ่ประกอบด้วยกรดแอมิโนหลายชนิดเชื่อมโยงกัน เป็นสารประกอบที่สำคัญยิ่งต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิดซึ่งจำเป็นต้องใช้เพื่อสร้างเนื้อเยื่อของร่างกาย