ห่าน

ดูเพิ่ม: ห้าน

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *haːnᴮ จากจีนยุคกลาง 雁 (MC ngaenH); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩵ᩣ᩠ᨶ (ห่าน), ลาว ຫ່ານ (ห่าน), ไทลื้อ ᦠᦱᧃᧈ (ห่าน), ไทดำ ꪬ꪿ꪱꪙ (ห่าน), ไทขาว ꪬꪱꪙꫀ, ไทใหญ่ ႁၢၼ်ႇ (ห่าน), พ่าเก ꩭꩫ် (หน์), อาหม 𑜑𑜃𑜫 (หน์), จ้วง hanq; เทียบมอญ-เขมรดั้งเดิม *haan, ขมุอิกดั้งเดิม *haːn

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ห่าน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hàan
	ราชบัณฑิตยสภา	han
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/haːn˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ห่าน

1. ชื่อนกจำพวกเป็ดขนาดใหญ่หลายชนิด วงศ์ย่อย Anatinae ในวงศ์ Anatidae คอยาวกว่าคอเป็ดแต่สั้นกว่าคอหงส์ ทำรังบนพื้นดิน กินพืชและสัตว์น้ำขนาดเล็ก เช่น ห่านหัวลาย [Anser indicus (Latham)] เฉพาะห่านที่เลี้ยงตามบ้านที่ต้นตระกูลมาจากห่านเทาปากสีชมพู (A. anser Linn.)