รุก

ดูเพิ่ม: รก, รก., รัก, รั๊ก, รุ๊ก, และ รูก

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		รุก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rúk
	ราชบัณฑิตยสภา	ruk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ruk̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		รุกข์

ยืมมาจากเขมรเก่า *រុក៑ (*รุกฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ រុក៑ (รุกฺ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร រុក (รุก)

รุก (คำอาการนาม การรุก)

ล่วงล้ำ เข้า ไป ใน เขต แดน ของ ผู้อื่น, บุกเข้าไปในเขตของฝ่าย ตรงข้าม เพื่อ ให้ได้ชัย ชนะ
รุกที่ดิน

ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม

กองทัพรุกฝ่ายตรงข้าม

ฟุตบอลทีมนี้เป็นฝ่ายรุกอยู่ตลอดเวลา
เริ่ม ดำเนินการ โดย วางแผน ล่วงหน้า
ทำงานในเชิงรุกเพื่อพัฒนาองค์กร

นโยบายเชิงรุก
(ในเชิงเปรียบเทียบ) ทำให้ถอย ร่น หรือ ต้อนให้จน มุม
เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด
เดิน ตัว หมากรุกเข้าไปในตา ซึ่ง จะ สามารถ กินตัวขุนได้ในการเดิน ครั้ง ต่อไป

รุก (คำอาการนาม การรุก)