ดูเพิ่ม: รก, รก., รัก, รั๊ก, รุ๊ก, และ รูก

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์รุก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrúk
ราชบัณฑิตยสภาruk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ruk̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงรุกข์

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า *រុក៑ (*รุกฺ) หรือ เขมรเก่าสมัยอังกอร์ រុក៑ (รุกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร រុក (รุก)

คำกริยา แก้ไข

รุก (คำอาการนาม การรุก)

  1. ล่วงล้ำเข้าไปในเขตแดนของผู้อื่น, บุกเข้าไปในเขตของฝ่ายตรงข้ามเพื่อให้ได้ชัยชนะ
    รุกที่ดิน
    ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม
    กองทัพรุกฝ่ายตรงข้าม
    ฟุตบอลทีมนี้เป็นฝ่ายรุกอยู่ตลอดเวลา
  2. เริ่มดำเนินการโดยวางแผนล่วงหน้า
    ทำงานในเชิงรุกเพื่อพัฒนาองค์กร
    นโยบายเชิงรุก
  3. โดยปริยายหมายถึงทำให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม
    เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด
  4. เดินตัวหมากรุกเข้าไปในตาซึ่งจะสามารถกินตัวขุนได้ในการเดินครั้งต่อไป

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

รุก (คำอาการนาม การรุก)

  1. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา)
    รุกลายเส้นในตราให้ชัด