ดูเพิ่ม: บ๊อ

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓoːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩬᩴ᩵ (บอํ่), ภาษาลาว ບໍ່ (บํ่), ภาษาไทลื้อ ᦢᦸᧈ (บ่อ̂), ภาษาไทขาว ꪚꪮꫀ, ภาษาไทใหญ่ မေႃႇ (ม่อ̂) หรือ ဝေႃႇ (ว่อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥛᥨᥝᥱ (โม่ว), ภาษาพ่าเก မေႃ (มอ̂), ภาษาอาหม 𑜈𑜦𑜨𑜡 (เบอ̂า) หรือ 𑜉𑜦𑜨𑜡 (เมอ̂า), ภาษาจ้วง mboq

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์บ่อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔ̀ɔ
ราชบัณฑิตยสภาbo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔː˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงบ่

คำนาม แก้ไข

บ่อ

  1. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง
    บ่อเกลือ
    บ่อถ่านหิน
    บ่อแร่