ขัง

ดูเพิ่ม: ขง, ขิง, ขึง, และ ขึ้ง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ขงง (เลิกใช้)

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.raŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩢ᩠ᨦ (ขั‍ง), ลาว ຂັງ (ขัง), ไทลื้อ ᦃᧂ (ฃัง), ไทใหญ่ ၶင် (ขัง), ไทดำ ꪄꪰꪉ (ฃัง), อาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์), จ้วง gyaeng, จ้วงแบบจั่วเจียง haeng

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎng
	ราชบัณฑิตยสภา	khang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

ขัง (คำอาการนาม การขัง)

1. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น

   ขังกรง

2. ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้

   ขังน้ำ

3. (กฎหมาย) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล

การใช้

ความหมาย 1 ราชาศัพท์และคำสุภาพ ใช้ ใส่