ขึง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຶງ (ขึง), ຄຶງ (คึง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขึง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉ̌ng
	ราชบัณฑิตยสภา	khueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɯŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

ขึง (คำอาการนาม การขึง)

1. ทำให้ตึง

   ขึงเชือก

   ขึงจอภาพยนตร์

2. ผูกสิ่งเป็นเส้นให้ยาวเหยียดออกไปเป็นราว

   ขึงราว

3. โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น

   หน้าขึง