ตึง

ดูเพิ่ม: ตง, ตั่ง, ตั้ง, ติง, ติ่ง, ติ๋ง, ตึ๊ง, ตุง, ตูงู̱, และ ต๋ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตึง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtʉng
	ราชบัณฑิตยสภา	tueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tɯŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩧ᩠᩵ᨦ (ตึ่ง), ภาษาเขิน ᨲᩨ᩠᩵ᨦ (ตื่ง), ภาษาลาว ຕຶ່ງ (ตึ่ง), ภาษาอีสาน ตึ่ง, ภาษาไทลื้อ ᦎᦹᧂᧈ (ตื่ง), ภาษาไทใหญ่ တိုင်ႇ (ตึ่ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥪᥒᥱ (ตื่ง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง dwng

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) *ตึ่ง

คำคุณศัพท์

ตึง (คำอาการนาม ความตึง)

1. ไม่หย่อน

   เชือกตึง

   เส้นตึง

2. ค่อนข้างคับ

   เสื้อแขนตึง

3. มีอาการออกจะโกรธ ๆ

   หมู่นี้ดูตึงไป

รากศัพท์ 2

คำนาม

ตึง

1. คำพ้องความของ พลวง (“ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb.”)

รากศัพท์ 3

เลียนเสียงธรรมชาติ

คำอุทาน

ตึง

1. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง

   เสียงแผ่นดินไหวดัง ตึงๆ