ดูเพิ่ม: , บ., บิ, บี, บี้, บุ, บู่, บู้, และ บู๊

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ (ไม่); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน บ่, ภาษาลาว ບໍ່ (บํ่), ภาษาคำเมือง ᨷᩴ᩵ (บํ่), ภาษาเขิน ᨷᩢ (บั), ภาษาไทลื้อ ᦢᧁᧈ (เบ่า), ภาษาไทดำ ꪹꪚ꪿ꪱ (เบ่า), ภาษาไทใหญ่ မဝ်ႇ (ม่ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mboh, ภาษาจ้วง mbouj; เทียบภาษาหมิ่นใต้ (บ๊อ, ไม่มี)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์บ่อเบาะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔ̀ɔbɔ̀
ราชบัณฑิตยสภาbobo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔː˨˩/(สัมผัส)/bɔʔ˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงบ่อ

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

บ่

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง, dialect) ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน

คำเกี่ยวข้อง แก้ไข

ภาษาอีสาน แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

บ่

  1. ไม่

ภาษาคำเมือง แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จากภาษาอีสาน บ่

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

บ่

  1. ไม่