บู๊
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 武 (bú บู้, “การต่อสู้, การรบ”)[1]
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | บู๊ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | búu |
| ราชบัณฑิตยสภา | bu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /buː˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
บู๊ (คำอาการนาม การบู๊)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
บู๊