ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ขึ้น +‎ เขียง

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์คึ่น-เขียง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkʉ̂n-kǐiang
ราชบัณฑิตยสภาkhuen-khiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɯn˥˩.kʰia̯ŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ขึ้นเขียง

  1. (ภาษาปาก, อกรรม) ตกอยู่ในภาวะที่แทบไม่มีทางจะต่อสู้หรือเอาชนะหรือหลีกเลี่ยงได้เลย
  2. (ภาษาปาก, อกรรม) ตกอยู่ในภาวะที่ถูกซักไซ้ สอบสวน หรือโจมตี เป็นต้น อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
    นักศึกษาปริญญาเอกต้องโดนขึ้นเขียงทุกคนตอนสอบวิทยานิพนธ์
  3. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) ถูกส่งตนเข้าห้องผ่าตัด

อ้างอิง

แก้ไข