เผือก
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เผือก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ̀ʉak |
ราชบัณฑิตยสภา | phueak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯa̯k̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰɯəkᴰ¹ᴸ (“เผือก (ไม้ล้มลุก)”), จากภาษาไทดั้งเดิม *prɯəkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຜືອກ (เผือก), ภาษาไทใหญ่ ၽိူၵ်ႇ (เผิ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥚᥫᥐᥱ (เผ่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), ภาษาจ้วง biek,ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pwek; เทียบภาษาสุ่ย qxgaags, ภาษาไหลดั้งเดิม *hraːk และ ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *biRaq (ซึ่งเป็นรากของ ภาษาไปวัน viaq, ภาษามาเลเซีย birah)
คำนาม แก้ไข
เผือก (คำลักษณนาม หัว)
- ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Colocasia esculenta (L.) Schott ในวงศ์ Araceae ต้นและใบคล้ายบอน หัวเมื่อทำให้สุกแล้วกินได้
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰɯəkᴰ¹ᴸ (“เผือก (ขาว)”), จากภาษาจีนยุคกลาง 白 (MC baek); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຜືອກ (เผือก), ภาษาไทใหญ่ ၽိူၵ်ႇ (เผิ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥚᥫᥐᥱ (เผ่อ̂ก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pwek (เผือก); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *pʰiakᴰ²
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เผือก
รากศัพท์ 3 แก้ไข
แผลงมาจาก เสือก
คำกริยา แก้ไข
เผือก (คำอาการนาม การเผือก)