ดง
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ดง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dong |
ราชบัณฑิตยสภา | dong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /doŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาเขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาลาว ດົງ (ด็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), ภาษาอาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ภาษาปู้อี ndongl, ภาษาจ้วง ndoeng, ภาษาจ้วงแบบหนง ndoang; เทียบภาษาสุ่ย qdongl, ภาษาต้งใต้ longl
คำนาม แก้ไข
ดง
- ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น
- ขึ้นเป็นดง
- ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น
- ดงกล้วย
- โดยปริยายเรียกสถานที่ที่มีคนหรือสัตว์เป็นต้นประเภทเดียวกันรวมอยู่ด้วยกันมาก ๆ
- ดงผู้ร้าย
- ดงเสือ
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ดง (คำอาการนาม การดง)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ดง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง)