ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ดง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdong
ราชบัณฑิตยสภาdong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/doŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาเขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาลาว ດົງ (ด็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), ภาษาอาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ภาษาปู้อี ndongl, ภาษาจ้วง ndoeng, ภาษาจ้วงแบบหนง ndoang; เทียบภาษาสุ่ย qdongl, ภาษาต้งใต้ longl

คำนาม แก้ไข

ดง

  1. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น
    ขึ้นเป็นดง
  2. ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น
    ดงกล้วย
  3. โดยปริยายเรียกสถานที่ที่มีคนหรือสัตว์เป็นต้นประเภทเดียวกันรวมอยู่ด้วยกันมาก ๆ
    ดงผู้ร้าย
    ดงเสือ

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

ดง (คำอาการนาม การดง)

  1. เอาหม้อข้าวที่เช็ดน้ำข้าวแล้วขึ้นตั้งไฟอ่อน ๆ เพื่อให้ระอุ

ภาษาคำเมือง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ดง

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง)