ดูเพิ่ม: ป̂า, ปา, ปำ, ป่า, ป้ำ, และ ป๋า

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *paːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປ້າ (ป้า), ภาษาไทลื้อ ᦔᦱᧉ (ป้า), ภาษาไทใหญ่ ပႃႈ (ป้า), ภาษาไทดำ ꪜ꫁ꪱ (ป้า), ภาษาอาหม 𑜆𑜡 (ปา), ภาษาจ้วง baj, ภาษาแสก ป̂า

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ป้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpâa
ราชบัณฑิตยสภาpa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/paː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ป้า (คำลักษณนาม คน)

  1. พี่สาวของพ่อหรือแม่ หรือหญิงที่มีวัยไล่เลี่ยแต่แก่กว่าพ่อหรือแม่
  2. คำเรียกหญิงที่ไม่รู้จักแต่มักมีอายุแก่กว่าพ่อหรือแม่
  3. (สแลง, บางครั้ง ขำขัน) ชายรักเพศเดียวกันที่อายุมาก