ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ควง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkuuang
ราชบัณฑิตยสภาkhuang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰua̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ควง (คำอาการนาม การควง)

  1. แกว่งหรือทำให้หมุนไปโดยรอบ
    ควงกระบอง
    ควงดาบ
    ควงจาน
  2. เดินเข้าคู่คลอเคลียกันไป
  3. รวมหรือโยงเข้าในกลุ่มเดียวกัน
    เครื่องหมายปีกกาใช้ควงคำหรือข้อความซึ่งอยู่คนละบรรทัดเข้าด้วยกัน
  4. โดยปริยายหมายถึงคบหาสนิทสนมในเชิงคู่รัก
    คู่นี้ควงกันมาหลายปีแล้ว
  5. เข้าคู่ไปด้วยกัน
    ควงกันไปเที่ยว

คำนาม

แก้ไข

ควง

  1. เครื่องมือสำหรับอัดใบลานเป็นต้นให้แน่น
  2. บริเวณ
    ในควงไม้ศรีมหาโพธิ์