ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สนิท + สนม เป็นคำสร้อย

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

สนิทสนม (คำอาการนาม การสนิทสนม)

  1. ชอบพอ, คุ้นเคยกันดี
    สองคนนี้สนิทสนมกันมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก

คำคุณศัพท์

แก้ไข

สนิทสนม (คำอาการนาม ความสนิทสนม)

  1. แนบเนียน
    เขาพูดเท็จได้อย่างสนิทสนม
    เขาชำระแผลให้คนเป็นโรคเรื้อนได้อย่างสนิทสนมโดยไม่รังเกียจ