ຫ່າວ

ดูเพิ่ม: ຫາວ และ ຫ້າວ

ภาษาลาว

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [haːw˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [haːw˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຫ່າວ
• สัมผัส: -aːw
• คำพ้องเสียง: ຮ່າວ (ฮ่าว) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ห่าว, ภาษาคำเมือง ᩉ᩵ᩣ᩠ᩅ (ห่าว), ภาษาเขิน ᩉ᩵ᩣ᩠ᩅ (ห่าว), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧁᧈ (ห่าว), ภาษาไทใหญ่ ႁၢဝ်ႇ (ห่าว)

คำนาม

ຫ່າວ • (ห่าว)

1. เครื่องมือดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีสายพานและสิ่งที่มีปลายแหลม เช่น หอก เหล็กแหลม หรือลูกศร เมื่อมีคนหรือสัตว์ไปโดนสายพาน สิ่งที่มีปลายแหลมก็จะพุ่งเข้าใส่ผู้ที่โดนสายพาน
2. หน้าไม้

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ห่าว

คำวิสามานยนาม

ຫ່າວ • (ห่าว)

1. (ດາວ~) ไถ (ชื่อกลุ่มดาวฤกษ์)