โกย
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | โกย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gooi |
ราชบัณฑิตยสภา | koi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːj˧/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
โกย (คำอาการนาม การโกย)
- อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ
- ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก
- (ภาษาปาก, สแลง) หนีไปโดยเร็ว[1]
- โกยกันเถอะ ครูมาโน่นแล้ว
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำสลับอักษร แก้ไข
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 18.