คุ้ย

ดูเพิ่ม: คีย์, คุย, และ คุย่

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คุ้ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kúi
	ราชบัณฑิตยสภา	khui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰuj˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

คุ้ย (คำอาการนาม การคุ้ย)

1. (สกรรม) ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา

   หมาคุ้ยขยะ