เจ้าแผ่นดิน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | จ้าว-แผ็่น-ดิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jâao-pɛ̀n-din |
ราชบัณฑิตยสภา | chao-phaen-din | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕaːw˥˩.pʰɛn˨˩.din˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเจ้าแผ่นดิน (คำลักษณนาม พระองค์ หรือ องค์)
- (พระ~) ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน หมายถึงพระมหากษัตริย์
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:กษัตริย์