อำเภอ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ អំវេ (อํเว) หรือ អំពេ (อํเพ, “การทำ, สิ่งที่ทำ, สิ่งที่ทำขึ้นมา, [อาจเป็นไปได้] เขต, พื้นที่, บริเวณ”), จากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ អំវេ (อํเว), จาก *វេ (*เว, “ทำ, กระทำ”); ร่วมเชื้อสายกับเขมร អំពើ (อํเพิ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อำ-เพอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	am-pəə
	ราชบัณฑิตยสภา	am-phoe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔam˧.pʰɤː˧/(สัมผัส)

คำนาม

อำเภอ

1. (กฎหมาย) หน่วยปกครองที่รวมตำบลหลายตำบลให้อยู่ในความปกครองอันเดียวกันและได้มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นอำเภอ อำเภอเป็นหน่วยราชการบริหารรองจากจังหวัด