ดูเพิ่ม: อ.ม., อิม, อิ่ม, อืม, อุ้ม, และ อูม

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩋᩫ᩠ᨾ (อ็‍ม), เขิน ᩋᩫ᩠ᨾ (อ็‍ม), ลาว ອົມ (อ็ม), ไทลื้อ ᦷᦁᧄ (โอฺม), ไทใหญ่ ဢူမ် (อูม), อาหม 𑜒𑜤𑜉𑜫 (อุม์), จ้วง oem, จ้วงแบบหนง umq

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

อม (คำอาการนาม การอม)

  1. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป
  2. โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา
    อมภูมิ
  3. กลมกลืน, ปนกัน
    อมเปรี้ยวอมหวาน
    เขียวอมเหลือง
  4. (ภาษาปาก) เม้ม, ขมิบ, ยักเอาไว้
    อมเงิน
    อมของหลวง