สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔiːmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ອິ່ມ (อิ่ม) หรือ ອີ່ມ (อี่ม), คำเมือง ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม), เขิน ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม, “อิ่ม; เบื่อ”), ไทลื้อ ᦀᦲᧄᧈ (อี่ม), ไทใหญ่ ဢိမ်ႇ (อิ่ม, “อิ่ม; เบื่อ; ขยะแขยง, รังเกียจ”), อาหม 𑜒𑜢𑜉𑜫 (อิม์), จ้วง imq; เทียบจีนยุคกลาง 厭 (MC 'jiemH)
อิ่ม (คำอาการนาม การอิ่ม)
อิ่ม (คำอาการนาม ความอิ่ม)
