ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔiːmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย อิ่ม, ลาว ອິ່ມ (อิ่ม) หรือ ອີ່ມ (อี่ม), คำเมือง ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม), ไทลื้อ ᦀᦲᧄᧈ (อี่ม), ไทใหญ่ ဢိမ်ႇ (อิ่ม), อาหม 𑜒𑜢𑜉𑜫 (อิม์), จ้วง imq

คำกริยา

แก้ไข

ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩋᩥ᩠᩵ᨾ)

  1. (อกรรม, สกรรม) อิ่ม
  2. (อกรรม, สกรรม) เบื่อ, หน่าย

คำพ้องความ

แก้ไข

ลูกคำ

แก้ไข