ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰnoːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໜອກ (หนอก), ภาษาไทใหญ่ ၼွၵ်ႇ (น่อ̂ก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nok, ภาษาจ้วง nok

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์หฺนอก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɔ̀ɔk
ราชบัณฑิตยสภาnok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

หนอก

  1. ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว
  2. ก้อนเนื้อที่นูนขึ้นมาที่ต้นคอของคนบางคน
    เธออ้วนจนคอเป็นหนอก
  3. เนื้อใต้ท้องน้อย
    นุ่งผ้าขัดหนอก

ภาษาคำเมือง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

หนอก

  1. บัวบก

ภาษาอีสาน แก้ไข

คำนาม แก้ไข

หนอก

  1. บัวบก