หนอก

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰnoːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໜອກ (หนอก), ภาษาไทใหญ่ ၼွၵ်ႇ (น่อ̂ก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nok, ภาษาจ้วง nok

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺนอก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nɔ̀ɔk
	ราชบัณฑิตยสภา	nok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

หนอก

1. ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว
2. ก้อนเนื้อที่นูนขึ้นมาที่ต้นคอของคนบางคน

   เธออ้วนจนคอเป็นหนอก

3. เนื้อใต้ท้องน้อย

   นุ่งผ้าขัดหนอก

ภาษาคำเมือง

คำนาม

หนอก

1. บัวบก

ภาษาอีสาน

คำนาม

หนอก

1. บัวบก