ดูเพิ่ม: สม, สม., สุม, สุ่ม, และ ส้ม

ภาษาไทย แก้ไข

 
สมี (ไม้ล้มลุก)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์สะ-หฺมี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-mǐi
ราชบัณฑิตยสภาsa-mi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.miː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาบาลี สามี (เจ้าของ) ซึ่งอาจหมายถึง กมฺมสฺสามี, กมฺมสามี (เจ้าของกรรม)

คำนาม แก้ไข

สมี

  1. (ศาสนาพุทธ) คำเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก
  2. (โบราณ, ศาสนาพุทธ) คำใช้เรียกพระภิกษุ

รากศัพท์ 2 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี สมี, จากภาษาสันสกฤต शमी (ศมี)

คำนาม แก้ไข

สมี

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesbania sesban (L.) Merr. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลืองมีประสีน้ำตาล ใบคล้ายใบโสนใช้ทำยาและใช้ในพิธีพลีกูณฑ์