สมี
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สะ-หฺมี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-mǐi |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-mi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.miː˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาบาลี สามี (“เจ้าของ”) ซึ่งอาจหมายถึง กมฺมสฺสามี, กมฺมสามี (“เจ้าของกรรม”)
คำนาม แก้ไข
สมี
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี สมี, จากภาษาสันสกฤต शमी (ศมี)
คำนาม แก้ไข
สมี